Duurzaam en Sociaal regel je samen

Een PSO trede 3 behalen én behouden is een topprestatie. Anderen inspireren om óók sociaal te ondernemen, hoort daar voor ons ook bij. En dat is gelukt, want Sunrise, innovatieve marktleider op het gebied van mobiliteitsproducten, heeft 3 jaar na de eerste gesprekken met Kersten eveneens PSO 3 trede behaald. Een terugblik op een enerverend traject, en een mooi moment om stil te staan bij het belang van samenwerken in de keten. Want duurzaam en sociaal ondernemen organiseer je met elkaar.

27 July 2024

Geschreven door: Yasmin

Datum: 08-07-2024

Hoofdrolspelers in dit traject zijn Ruud Hulsebos, PSO coördinator bij Sunrise, Jaap Zwager, Wlz-specialist binnen Sunrise en Mieke Wijnen, Projectleider Social Return bij Kersten Hulpmiddelen. Na verschillende gesprekken in 2021, die Mieke met de sales manager en de HR-manager van Sunrise heeft, gaat het balletje rollen. Sunrise is enthousiast en ziet het belang in van sociaal ondernemen. ‘We waren in die tijd al best goed bezig en socialer dan we misschien dachten’, licht Ruud toe. ‘Maar wat we deden was onvoldoende vastgelegd, en al helemaal niet in de vorm van een certificaat. Kersten wist ons te motiveren en stimuleren om voor het PSO-keurmerk te gaan. Binnen no-time hadden we PSO trede 1 in onze zak. Op dat moment ben ik in beeld gekomen. Omdat we onze ambities op sociaal vlak serieus namen, werd er een nieuwe functie gecreëerd. Want dan kan je echt meters maken. Ik kreeg de kans om PSO coördinator te worden en fulltime met sociaal ondernemen aan de slag te gaan.’

Een voortrekkersrol

‘Kersten heeft in 2019 als eerste in de branche het PSO-keurmerk behaald’, gaat Mieke verder. ‘Als vaandeldrager zien wij het als onze verantwoordelijkheid om anderen daar ook bij te betrekken. Sociaal ondernemen doe je namelijk niet alleen. Het is mooi als je vanuit een voortrekkersrol verbinding kunt leggen met andere partners. Dus na het halen van het keurmerk was het onze opdracht: met welke partners gaan we het gesprek aan? Wie hebben al gevoel bij sociaal ondernemen? Sunrise was een van die partners. Zoals Ruud zei, deden ze onbewust al best veel op dat gebied. Zo zetten ze zich in voor leerlingen vanuit de BOL-opleidingen en had Sunrise al iemand in dienst vanuit Senzer, de sociale werkvoorziening in Helmond. Het was een kroon op hun werk dat ze binnen no-time PSO-1 wisten te behalen.’

Van trede 1 naar trede 3

‘Binnen twee jaar tijd stroomden we door naar trede 3’, vervolgt Ruud. ‘En daarmee hebben we ons doel bereikt. Dat betekent niet dat het hier ophoudt. Integendeel. Want er is nog veel werk te doen. Bovendien: het keurmerk hebben is één ding, maar deze behouden is zeker zo uitdagend. En hoe houd je je mensen aan boord?’ Jaap vervult hierin een belangrijke rol. Binnen Sunrise is hij degene die sociaal ondernemen aanjaagt. Duurzaam ondernemen is in zijn functie, waarin hij verbonden is aan het depot en veel contact heeft met onder meer zorgkantoren, aan de orde van de dag. ‘PSO is ontzettend waardevol. In de hele keten, dus van indiceerder tot zorgkantoor en van fabrikant tot leverancier. Hoe gaan we met spullen om? En met mensen? Door het contact dat ik met name met de poolhouders van Kersten had, raakte ik erg onder de indruk van hun duurzame en sociale manier van werken. Voor Kersten was dat iets vanzelfsprekends. Daar konden wij nog heel wat van leren.’

Omdenken

‘Ik ben trots op de stappen die Sunrise heeft gezet’, vervolgt Jaap. Onze bijdrage op het gebied van PSO mag er zijn. En nee, dat ging – en gaat – niet altijd vanzelf. Ik heb geleerd dat als je uitlegt waarom je je als organisatie hard maakt voor PSO, er veel meer begrip ontstaat. Zowel in- als extern. Je moet je verhaal uitdragen, dat is cruciaal. Doe je dat niet, of niet goed genoeg, dan zul je veel meer weerstand ervaren. Bovendien is de depotgedachte niet altijd even makkelijk en vanzelfsprekend voor een fabrikant. Ik heb intern meer dan eens een pleidooi moeten houden voor het belang daarvan. Het vraagt om omdenken.’

Improving people’s lives

‘Improving people’s lives’ is onze slogan. We maken innovatieve hulpmiddelen waardoor mensen mee kunnen doen. Waarom zou je als bedrijf dan zeggen: jij mag niet meedoen, omdat je niet de juiste ervaring of papieren hebt? Nee, wij schuiven mensen niet zomaar aan de kant. Voor ons is dit de belangrijkste drijfveer om net als Kersten voor het PSO-keurmerk te gaan. Van nature zijn we geneigd om te praten over twee totaal verschillende doelgroepen. En dat terwijl die scheiding zo dun is. Er zit altijd overlap in de kwetsbare groep en in de groep mensen die wij als ‘normaal’ of standaard beschouwen. Voor beide groepen maken we ons hard’, aldus Jaap. ‘Natuurlijk zijn we ook een commercieel bedrijf’, vervolgt Ruud. ‘Uiteindelijk willen we verkopen en tellen de resultaten, maar we kijken breder. De ketengedachte wordt steeds belangrijker, en PSO is daar echt een onderdeel van.’

Focus op opleiden en trainen

‘Binnen Sunrise leggen we de focus op opleiden’, vervolgt Ruud. ‘Dat is een bewuste keuze, want het is dé manier om mensen aan het werk te krijgen en aan het werk te houden. Omdat je te maken hebt met een groep mensen die vaak onbekend zijn met onze wereld, en/of een afslag in hun opleiding hebben gemist door de rugzak die ze met zich meedragen, is begeleiding en training cruciaal. Doe je dat niet, dan zijn ze zo weg. Dat zou de organisatie frustreren, en sociaal is het al helemaal niet. Uiteindelijk gaat het erom hoe iemand op de vloer functioneert. En wat iemands toegevoegde waarde binnen het bedrijf is. Dus als iemand geen gekwalificeerde mbo’er is, maar uit zijn of haar hobby’s blijkt dat diegene wel technisch is aangelegd, zeggen we niet: kom maar terug als je een diploma hebt. We denken juist. “Kom met ons mee, want via praktijkervaringen krijgen we jou op niveau.” Het is als het polijsten van ruwe diamanten. Ons voordeel is dat deze mensen vaak zeer loyaal zijn. Daarnaast stimuleren we het ook dat deze groep na een zekere tijd ergens anders gaat kijken. Binnen de branche, zodat kennis en ervaring niet verloren gaat en onze concullega’s er bij baat bij hebben.’

Oordelen overboord

‘Als ik iets heb geleerd, is het wel dat elke doelgroep anders is. Vaak hebben we veel vooringenomen ideeën en denken we iemand, of een groep, te begrijpen. Maar meestal blijven die aannames niet overeind staan en zit het toch anders.’ ‘Wij hebben bijvoorbeeld een paar statushouders in dienst met een moslimachtergrond’, vervolgt Ruud. ‘Op vrijdagmiddag wilden ze een langere vrijdagmiddagpauze nemen. Het waarom was voor ons niet duidelijk. Uiteindelijk bleek dat zij voor het middaggebed naar de moskee wilden gaan. In de Nederlandse cultuur is het vrij gebruikelijk om direct te communiceren. Die directheid is voor moslims helemaal niet zo vanzelfsprekend. Uiteindelijk maak je passende afspraken met elkaar die aansluiten bij onze bedrijfscultuur én rekening houden met iemands culturele achtergrond. En soms is ‘”nee” ook gewoon een antwoord.’ Jaap: ‘Intensief bezig zijn met sociaal ondernemen heeft mij geleerd hoe belangrijk het is om ruimer te denken. Want er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.’ ‘Daarbij moeten we het doel niet uit het oog verliezen’, vult Ruud aan. ‘Maar binnen de weg die we afleggen om dat doel te bereiken, zijn er veel verschillende mogelijkheden.’

Ruimte, begrip en flexibiliteit

‘We hebben vooral mensen in uitvoerende taken in dienst, en in de logistiek en assemblage’, vervolgt Ruud. ‘Ik heb nu bijvoorbeeld twee man in mijn team, ze hebben een cognitieve beperking, die scooters uitpakken. De meeste mensen vinden dat eentonig en fysiek zwaarder werk. Deze twee mannen doen het echter met plezier. Toch moet ik er collega’s verbazingwekkend vaak aan herinneren dat dit een win-win is. Je krijgt bijvoorbeeld weleens scheve ogen als deze jongens 10 minuten pauze houden, omdat ze zo hard hebben gewerkt dat hun werk sneller klaar is dan verwacht. Op elke lijn heb ik bovendien wel iemand met een bepaalde achtergrond staan. Zij hebben een wat langere leercurve. Personeel technisch kan dat uitdagend zijn, en het vraagt om flexibiliteit van collega’s. Ik merk wel dat de blik van onze mensen verbreedt. De impact van deze manier van werken is vooral ‘zacht’. Weten dat je hier niet zomaar aan de kant wordt geschoven doet iets met mensen. Het inspireert je om er wat van te maken.’

Een leerzaam groeiproces

Ruud: ‘Als ik terugkijk op de afgelopen twee jaar, hebben we zoveel geleerd. Stapje voor stapje zijn we beter geworden in wat we doen. Daarbij hebben we veel aan Kersten gehad. Het aanwijzen van iemand binnen je organisatie die 100% verantwoordelijk is voor PSO, maakt bovendien dat sociaal ondernemen wordt geborgd.’ Jaap: ‘Ik ben trots als ik naar de mensen kijk die al jaren in onze fabriek werken. Op een andere manier werken, kost tijd. Je mensen moeten wennen. Het is een groeiproces, waarin het draait om bewustwording dat iemand met een andere achtergrond dan jijzelf ook kan slagen. Iedereen aan boord, betekent bovendien dat je mensen meer ruimte geeft. Vaak zit hem dat in kleine dingen. Als iemand te laat komt, is onze neiging om te zeggen: “wat ben je laat!” Nu zeggen we: “wat goed dat je er bent.” Het is een positieve manier van met verschillende mensen omgaan. En je ziet dat het werkt.’

Een ander voorbeeld is dat een dierbare collega van Kersten een tijd terug overleed. Hij was de begeleider van een team collega’s die aangewezen zijn op extra aansturing en ondersteuning. Als WLZ specialist kom ik op de depotvestigingen van Kersten en dan merk je pas hoeveel impact dit heeft. Het was heftig, maar er was ook veel saamhorigheid. Vanuit Sunrise was ik blij dat ik hiervan op de hoogte werd gesteld en ik op die manier ook mijn andere collega’s kon informeren. Zo konden wij tactisch met de situatie omgaan. Sociaal ondernemen is echt iets dat je samen doet.’

Gelijkwaardige partners

Mieke: ‘Jullie zijn de eerste fabrikant in de Nederlandse hulpmiddelenbranche die de PSO trede 3 hebben behaald. Wij waren de eerste hulpmiddelenleverancier, in 2019. Nu zijn we gelijkwaardige partners. Hoe ervaren jullie dat eigenlijk?’ ‘Het mooiste vind ik dat we elkaar blijven uitdagen’, antwoordt Jaap. ‘Want het kan altijd beter. In de begintijd merkte ik vanuit mijn positie dat het intern moeilijk was om ons verhaal uit te dragen. Inmiddels merk je dat veel soepeler gaat. En dat de snelheid erin zit. Daar word ik heel vrolijk van.’ ‘We blijven elkaar uitdagen om nog meer impact te maken’, vervolgt Mieke. ‘Zo zijn we achter de schermen bezig met sociale inkoop. Het verhoogt onder meer onze eigen indirect sociale bijdragen omdat we als Kersten inkopen bij een organisatie die ook een PSO-keurmerk heeft. Verder stimuleren we Sunrise om hun afvalstroom kleiner te maken, door ijzeren onderdelen van rolstoelen die zijn afgeschreven te hergebruiken. En er zijn nog genoeg manieren om de innovatieve samenwerking verder uit te breiden. Klaar zijn we eigenlijk nooit.’

Kruisbestuiving

In het partnership van Kersten Hulpmiddelen en Sunrise draait het om leren van elkaar, over en weer. Jaap geeft aan dat Kersten de boel vaak in beweging zet en hen op een positieve manier druk oplegt. ‘Ja, ze zijn zeker voorloper.’ Ook Mieke zegt hoe belangrijk het is om elkaar te versterken en samen de sociale footprint te vergroten. ‘Duurzaamheid organiseer je samen. Zo hebben Ruud en ik vaak contact. We raken niet uitgepraat en leren van elkaar. Kruisbestuiving is aan de orde van de dag. Door Ruud leer ik anders kijken. Zo is hij bijvoorbeeld erg van de data. Hierdoor ben ik ook veel meer met data gaan werken. We zijn elkaars klankbord en wisselen kennis uit. Dat is heel prettig.’

Impact in de keten

Volgens Jaap valt of staat sociaal ondernemen met een andere manier van denken. ‘Het PSO-certificaat an sich is niet eens zo belangrijk. Het gaat uiteindelijk om ons eindproduct, en om de positieve impact die wij in de keten maken. Er ontstaat steeds meer begrip en waardering voor deze manier van ondernemen. Dat zie ik binnen Sunrise, maar ook buiten ons bedrijf.’ Ruud knikt bevestigend. ‘In de omgeving zie je steeds meer bedrijven die anders kijken. Vérder kijken. Daartegenover staan de, laat ik zeggen klassiek geschoolde bedrijven. Grappig is dat het tekort op de arbeidsmarkt bij bedrijven met een sociale signatuur veel minder speelt. Bronnen aanboren die door veel bedrijven vergeten worden, zoals het aannemen van Vso/Pro jongeren of allochtone vrouwen, loont. Zij zijn met vlag en wimpel geslaagd in het werk dat zij bij ons doen. Zo houden we bij Sunrise de personeelsproblemen beheersbaar. Bovendien voelen we een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Dankzij onze bevlogenheid en passie en partnerships als die met Kersten, kunnen we gezamenlijk steeds meer impact in de keten maken.’

Misschien ook interessant

9 oktober 2023

Vanzelfsprekend duurzaam

Deze maand staat duurzaamheid centraal. Binnen Kersten is duurzaamheid zó vanzelfsprekend, dat we het er vaker niet dan wel over hebben. Hoog tijd om daar

LEES MEER >

3 april 2023

Door met Menzis Zorgkantoor

Vanaf 1 april gaat de nieuwe driejarige overeenkomst in voor het rolstoeldepot van Menzis voor het herverstrekken van rolstoelen en andere mobiliteitshulpmiddelen in het kader

LEES MEER >

9 december 2022

Kersten ondertekent de nieuwe Green Deal

In oktober 2020 committeerde Kersten Hulpmiddelen zich als eerste hulpmiddelenleverancier aan de Green Deal: een landelijk initiatief dat als doel heeft om verduurzaming binnen de

LEES MEER >

Inclusief werkgeverschap: het verhaal van Melissa

Met mooie verhalen over bijzondere collega’s willen we anderen inspireren. Want net als het initiatief Maand van de 1000 voorbeelden laten we zien dat een arbeidsbeperking helemaal geen beperking hoeft te zijn. Daarom zetten we op deze plek onze collega Melissa in het zonnetje. Zij laat zien dat je met de juiste begeleiding op de juiste plek mooie stappen kan maken. Zo heeft ze succesvol een opleiding doorlopen en een praktijkverklaring assistent mobiliteitsbranche behaald. En: sinds kort is ze zelfs meer gaan werken.

Geschreven door: Eva

Datum: 30-11-2023

‘Ik zit alweer bijna drie jaar bij Kersten’, begint Melissa enthousiast het gesprek. ‘Hiervoor heb ik bij Zeeman gewerkt en in mijn oude woonplaats bij Kruidvat. Daarvoor was ik woonzorgassistent bij een verzorgingstehuis. Ik richtte me op de zorg voor cliënten en maakte bijvoorbeeld een wandeling met ze of hielp met afwasjes. In de winkels lag de focus meer op het verkopen. Ja, dat is een groot verschil met mijn werk nu.’ Lachend: “Ga jij in de rolstoelen, vind je dat wel echt leuk?” Dat was de eerste reactie van mijn vader toen ik hem over mijn plannen vertelde. Maar ik was enthousiast, en daardoor was hij dat al snel ook. Mijn moeder en vader zijn hier allebei een keer komen kijken. Toen hadden ze pas echt een goed beeld bij wat ik op een dag doe.’

Op zoek naar de juiste plek

‘Ik begon met het strippen van de rolstoelen. Zittingen eraf, armleggers, beensteunen… En vervolgens alles afspuiten. Toen ben ik naar het steamen van de kussens en kleine onderdelen gegaan. Dat is een techniek waarbij je met stoom alles schoonmaakt. Op een zeker moment stond ik ook bij het ijzer. Daar zorg ik voor het verwijderen van roest op ijzeronderdelen. In het begin, toen mijn begeleider Dave mij nog niet goed kende, was het voor ons allebei zoeken welke werkplek nu het beste bij mij paste. Het strippen was namelijk een taak die extra energie van mij vroeg en het omgaan met gereedschappen was in het begin best lastig. Na het eerste half jaar, ik had toen op alle plekken gestaan, bleek steamen het voor mij te zijn. Dat was wat minder belastend werk, zowel mentaal als fysiek, waardoor ik beter in mijn energiebalans bleef. Op een zeker moment heb ik aangegeven dat ik ijzerwerk ook wel heel leuk vond.’ Lachend: ‘Daar ben ik blijven plakken.’

Een groot verschil tussen ‘voor’ en ‘na’

‘Het leukste vind ik dat ik een groot verschil kan maken in hoe een onderdeel eruit komt te zien. Je wil niet weten hoe smerig de meeste onderdelen binnenkomen. En hoe brandschoon ze zijn als ik mijn werk heb gedaan! Wat ook grappig is, is rolstoelen die met zitting en al binnenkomen. Dan gaat die zitting eraf en zie je wat er allemaal tevoorschijn komt. Etensresten, maar we hebben ook weleens een telefoon, identiteitskaart, trouwring of horloge gevonden. Oh, en zelfs tanden! Omdat onze rolstoelen voor langdurige zorg worden ingezet, vind je van alles dat zich in de loop van de tijd onder de zitting heeft verzameld. Wat we vinden gaat natuurlijk terug naar de familie van de gebruiker van de rolstoel, temeer door de emotionele waarde van de voorwerpen.’

Gezelligheid en hard werken gaan hand in hand

Melissa staat bekend als een gezellige collega, die altijd in is voor een lolletje. ‘Werken in een teamverband vind ik superleuk. Elkaar af en toe voor de gek houden ook.’ Op de vraag hoe ze denkt dat haar teamgenoten haar zouden omschrijven valt ze even stil, maar Dave, die ook bij het gesprek zit, zegt al snel: ‘Kletskous! ‘Maar ik kan ook lekker doorwerken hoor!’, vult Melissa hem aan. ‘Dat kan ze zeker’, aldus Dave. ‘Melisse is heel ijverig. Ze wil graag leren. Pakt snel dingen op. En ze is eigenlijk altijd aanwezig, praktisch nooit ziek. Ook geeft ze aan wat ze wel en niet wil. Dat is prettig, voor haar, maar ook voor mij als begeleider. Michael is sinds kort bij ons begonnen en neemt de begeleiding van me over, omdat ik als depothouder aan de slag ga. Ik heb Melissa altijd met veel plezier begeleid en heel leuk met haar samengewerkt.’

Omhoog in urenaantal

Melissa is door haar ziekte beperkt in haar energieniveau. Hierdoor kan ze sneller vermoeid zijn. Ook is het belangrijk dat er aandacht voor passende fysieke omstandigheden is. ‘Sinds kort ben ik van 32 naar 36 uur gegaan. Dat betekent dat ik in plaats van twee nog maar één keer een halve dag per week werk. Ik zat daar al een tijdje aan te denken, omdat het wat drukker op onze afdeling werd en ik op mijn twee halve dagen best wat druk ervaarde. Voor mij is het fijn zo en qua energie gaat het goed. Op de afdeling zijn ze er ook mee geholpen; het werk gaat sneller door en de monteurs hebben meer onderdelen in de bakken waarmee ze aan de slag kunnen.’

Ambitieuze dame

‘Samen met Dave heb ik ook een opleidingstraject doorlopen. De Inclusief Groep benaderde ons of we mee wilden werken aan het bieden van kansen vanuit de praktijkroute. Omdat ik een van de meest flexibele mensen ben, daarmee bedoel ik dat ik overal op de vloer kan staan, ben ik daar mee gestart, samen met Dave.’ Dave: ‘Ik had iedereen kunnen kiezen, maar om die reden heb ik haar inderdaad gekozen. Melissa is bovendien lekker enthousiast en werkt heel precies.’ ‘We moesten acht verschillende opdrachten doorlopen, op de drie werkplekken die we hebben,’ vervolgt Melissa. ‘Ik wist op al die werkplekken wat ik moest doen, maar nu ging ik bewust over alles nadenken. Hoe strip ik een stoel? Wat doe ik bij het steamen? Hoe neem ik ijzer onder handen? Het is een automatisme hoe je die handelingen verricht, juist omdat je het zo vaak doet. Door dit traject ging ik er anders tegenaan kijken. Bewuster. Voor elke opdracht kreeg ik een cijfer, van 1 t/m 4. Bij een 4 beheerste ik het goed; bij een 2 of 3 moest ik terug naar de opdracht en bespraken we hoe we dat cijfer omhoog konden krijgen. Altijd in goed overleg met Dave. Het was leerzaam voor ons allebei.’ Dave: ‘Dat was het zeker. Je gaat anders kijken naar hoe collega’s hun werk uitvoeren. Het gaf mij vooral inzicht hoe het efficiënter kon. Wij zijn een bedrijf dat aan het eind van de dag moet leveren, dus snelheid is een belangrijke factor. Het was een interessant traject.’

Iedereen in zijn waarde

‘Wat ik zo mooi aan Kersten vind, is dat iedereen hier in zijn waarde wordt gelaten. En dat er wordt gekeken naar ieders kunnen. Op een aantal werkplekken is geen werkdruk. Eigenlijk alleen bij het strippen van de stoelen. Daar sta ik minder graag.’ Dave vult aan: ‘Het strippen van de stoelen levert de meeste druk, omdat die door moeten. Als een ijzeren onderdeel vandaag niet lukt, dan komt het morgen. En jij vindt dat werk ook leuk om te doen. Sterker nog: je bent de enige die ijzer het leukste vindt!’ Melissa: ‘Ja, en ik vind het ook zo’n lekker hoekje. Je staat met je rug naar de hal toe. Zo kan ik me afzonderen van de rest en voelt het een beetje alsof ik mijn eigen winkeltje heb. Af en toe krijg ik dan een vraag bij het bamiluik.’ Lachend: ‘Dat is het venster in het raam waar ik sta, dat noemen we zo. “Melis, heb jij een armlegger voor me, want de bak is leeg!” Af en toe komt er een collega langs, en dan geef ik het onderdeel zo hop door het luikje aan ze mee.’

Melissa’s vrije tijd

‘Ik woon hier in de buurt en kom altijd op de fiets. Ja, ook als het regent. Ik heb nog geen fiets vanuit de fietsplanregeling, maar wie weet, binnenkort. Het Duurzaam Inzetbaarheids-budget dat we krijgen van Kersten, heb ik weleens voor een behandeling bij de schoonheidsspecialiste gebruikt. Dat was ook goed voor mijn rug. Naar de kapper gaan vind ik ook heerlijk. Echt even tijd voor mezelf. In mijn vrije tijd ga ik ook twee keer per week naar de sportschool voor lesjes Zumba en Go-too . Dat laatste is een dansles waar verschillende dansstijlen aan bod komen. Als het weer goed is fotografeer ik graag buiten. Ik heb een spiegelreflexcamera met een niet al te grote lens. En ik maak graag mooie reizen. Zo heb ik Zuid-Afrika bezocht. Mijn ouders zeiden: “Melissa, moet je dat nu wel doen, kan het niet wat dichter bij huis?” Maar het sprak me zo aan, dus ik ben gegaan. Later dat jaar had ik toevallig ook een uitje met mijn patiëntenvereniging. Naar de dierentuin.’ Lachend: ‘Het verschil met wat ik in Afrika had gezien was best groot.’

Al zingend het weekend in

‘Het leukste is bij ons de vrijdagmiddag’, vertelt Dave als we hem vragen naar een grappige anekdote. ‘Na een uurtje of drie, wij hebben dan een schoonmaak waarbij alles aan de kant gaat, zetten we de speakers aan. Spotify op en gaan! De laatste tijd komt er veel Hollandse hoempapamuziek voorbij, maar we luisteren van alles. Een goede sfeer en gezelligheid op de afdeling vind ik belangrijk. Het zorgt ervoor dat mensen met meer plezier werken en gemotiveerder zijn. Eens in de zoveel tijd wordt het Kersten-personeelsfeest georganiseerd. Melissa en ik komen altijd. En dan is er nog de bbq, die we op onze vestiging organiseren. Ons team is vrij nieuw, misschien een goeie reden om weer eens een avondje wokken in te plannen.’ Lachend: ‘Ik weet nu al dat Melissa er sowieso bij zal zijn.’

Misschien ook interessant

14 juli 2023

Succesvolle samenwerking met De Binnenbaan

Kersten Hulpmiddelen en Werkbedrijf De Binnenbaan zijn in april aan de hand van een pilot een samenwerking aangegaan. Dit bevalt van beide kanten zo goed,

LEES MEER >

8 september 2022

Bijzondere mensen & verhalen

Bij Kersten draait het om mensen. Om onze klanten, maar ook om onze eigen mensen. Iedereen heeft een eigen verhaal, allemaal bijzonder. Op onze nieuwspagina

LEES MEER >

17 mei 2022

Beste leerbedrijf sector entree

Tijdens het ambassadeursgala van SBB maakte Minister Robbert Dijkgraaf van OCW bekend wie het overall beste leerbedrijf en de beste praktijkopleider zijn voor “dit is

LEES MEER >

Succesvolle samenwerking met werkbedrijf De Binnenbaan

Kersten Hulpmiddelen en Werkbedrijf De Binnenbaan zijn in april aan de hand van een pilot een samenwerking aangegaan. Dit bevalt van beide kanten zo goed, dat zij de samenwerking voortzetten.

27 July 2024

Deel dit verhaal:

Geschreven door: Yasmin

Datum: 14-07-2023

Voor inwoners uit de gemeente Zoetermeer die vanuit de WMO recht hebben op een hulpmiddel levert Kersten Hulpmiddelen zoals bijvoorbeeld een aangepaste rolstoel of scootmobiel. De 400 hulpmiddelen die in Zoetermeer circuleren, worden waar mogelijk hergebruikt. Nadat de hulpmiddelen zijn teruggebracht worden deze technisch nagekeken en helemaal gereinigd, zodat deze er weer als nieuw uitziet voor een volgende gebruiker. De reiniging wordt gedaan door medewerkers van De Binnenbaan. Werkbedrijf De Binnenbaan ontwikkelt mensen naar werk en biedt een beschermde omgeving aan waar mensen zich kunnen ontwikkelen en waar zij kunnen werken. Bij De Binnenbaan staan inmiddels 3 bruggen waar bijvoorbeeld rolstoelen en scootmobielen worden gereinigd. Sander van Overbeek, manager facilitair bij De Binnenbaan: ‘Dit werk past heel goed bij onze mensen. Het werk is relatief eenvoudig en goed aan te leren. Ook zien ze direct resultaat in het werk dat ze doen.’

Samenwerking
Dat Kersten de samenwerking zocht met De Binnenbaan was voor Kersten niet helemaal nieuw. Mieke Wijnen, landelijk projectleider SROI bij Kersten Hulpmiddelen, werkt samen met verschillende ontwikkelbedrijven door heel Nederland. Zij weet dus goed welk werk passend is voor deze mensen. Wijnen: “Wij zijn een organisatie met oog voor de mens en dit gaat verder dan alleen de gebruikers van onze hulpmiddelen. Waar mogelijk zoeken wij de samenwerking op met ontwikkelbedrijven zoals De Binnenbaan. Hoe die samenwerking eruitziet, verschilt: we hebben mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst, de schoonmaak van onze 21 vestigingen laten we waar mogelijk onderhouden door gemeenten en ontwikkelbedrijven, en we besteden werk uit zoals we nu bij De Binnenbaan doen. Dankzij ons social return beleid hebben we de hoogste trede (trede 3) op de PSO-ladder* behaald. Dat betekent dat we tot de 10% best presterende organisaties op het gebied van inclusiviteit horen”.

Circulaire samenleving
Gert Jan den Boer, vestigingsmanager van Kersten Hulpmiddelen in Den Haag: ‘Bij ons staat duurzaamheid hoog in het vaandel. Wat je vaak ziet is dat een hulpmiddel een langere levensduur dan gebruikersduur heeft. Wat we uit de praktijk weten is dat een hulpmiddel gemiddeld genomen 2 jaar door dezelfde persoon wordt gebruikt. Technisch gezien kan een hulpmiddel dat goed wordt onderhouden echter al snel 7 jaar mee. Uiteraard staat veiligheid voor de gebruiker voorop. Dankzij de medewerkers van De Binnenbaan zien de producten er niet alleen weer gloednieuw uit, maar krijgen ze ook weer een nieuw leven bij een volgende gebruiker.’ Van Overbeek vult aan: ‘Het is prachtig werk voor onze medewerkers: ze herkennen de producten en zijn trots dat zij hieraan een bijdrage mogen leveren. Eén van onze medewerkers riep enthousiast: Deze scootmobiel ziet er weer prachtig uit, misschien wordt deze straks wel gebruikt door mijn oma!’

Toekomst
Beide partijen kijken vol vertrouwen naar de toekomst. Jeroen de Vries, Supervisor Operations van Kersten Hulpmiddelen: ‘De communicatie loopt goed en we weten wat we aan elkaar hebben, dat werkt heel goed. In de toekomst willen we kijken welke uitbreidingsmogelijkheden er zijn. Mogelijk kunnen we de medewerkers van De Binnenbaan trainen en ontwikkelen, zodat zij ook het klein technisch onderhoud van onze hulpmiddelen kunnen uitvoeren.’

*PSO-ladder: De Prestatieladder Socialer Ondernemen (PSO) is een wetenschappelijk onderbouwd kwaliteitskeurmerk van TNO. Het is een instrument dat inzicht geeft in de mate waarin organisaties meer dan gemiddeld sociaal ondernemen, gericht op de arbeidsparticipatie van kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt.

Bron: https://zoetermeersdagblad.nl/Lokaal/succesvolle-samenwerking-kersten-hulpmiddelen-en-de-binnenbaan

Kersten als tweede thuis

Social return zit diep in Kerstens DNA verankerd. De Binnenbaan is een van de werkbedrijven waarmee Kersten Hulpmiddelen succesvol samenwerkt. Iedereen een kans op de arbeidsmarkt geven, dat is waar wij naar streven. Voor meer social return verhalen, klik op de categorie ‘social return‘ onder Nieuws.

Deel dit verhaal:

Misschien ook interessant

Westrom: een duurzame samenwerking

Als inclusieve organisatie werkt Kersten Hulpmiddelen inmiddels nauw samen met participatiebedrijven door heel Nederland. Westrom was het allereerste participatiebedrijf waar Kersten de verbinding mee aanging.

Deel dit verhaal:

Geschreven door: John

Datum: 02-11-2022

Twee bedrijven die samen de handen ineen sloegen voor eenzelfde doel. En niet alles ging vanzelf. Een gesprek over een bijzonder partnership en het veranderende effect van participatie op onze samenleving.

Op 1 januari 2015 verving de Participatiewet de Wet Werk en Bijstand, de Wet Sociale Werkvoorziening (Wsw) en een groot deel van de Wajong. Dit moest leiden tot betere en goedkopere ondersteuning van kwetsbare mensen. Mensen die in aanmerking komen voor beschut werk, kunnen terugvallen op een beschermde omgeving als Westrom, via de weg van de gemeente. Bovendien zou instroom nu via de gemeente en de Participatiewet verlopen. We gaan in gesprek met Mieke Wijnen, projectleider social return binnen Kersten, en Maud Rulkens, commercieel manager bij Westrom. Als erkend leerwerkbedrijf geven zij uitvoering aan de Participatiewet en voorzien zij medewerkers van passend werk voor vijf gemeenten en het bedrijfsleven in Midden-Limburg.

Het oorspronkelijke plan: een gezamenlijke WMO-vestiging
Ongeveer acht jaar geleden startten de eerste gesprekken tussen Westrom en Kersten. Het was Jan Snoek, destijds directeur van Westrom, die de wens had om, net als de gemeente Venlo, hulpmiddelen te verstrekken vanuit de sociale werkvoorziening. Het oorspronkelijke idee was om ook een WMO-afdeling bij Westrom in te richten. Westrom zou de hulpmiddelen gaan verzorgen in opdracht van de gemeente en Kersten kon waar nodig specifieke expertise inbrengen, zoals het trainen van medewerkers en het verrichten van speciale aanpassingen aan hulpmiddelen. Maar het liep anders. Mieke: ‘We hebben bijna een jaar lang mensen van Westrom bij ons op de werkvloer getraind in diverse werkzaamheden: van reiniging tot montage. Een van de punten waar we tegenaan liepen was dat de werkdruk die er voor ons écht niet was, door de mensen wél als zodanig werd ervaren. Een voorbeeld: Westroms mensen zagen de hoeveelheid rolstoelen die dagelijks binnen kwamen. Die rolstoelen hoefden zij zelf niet te verwerken, maar zo voelden ze dat wel. Mensen hebben toch een andere achtergrond en een ander referentiekader.’ ‘Bovendien werd al snel duidelijk dat het worden van een WMO-vestiging niet bij onze organisatie paste,’ vult Maud aan. ‘Het kwam erop neer dat Westrom een totaal ander bedrijf moest worden, met nieuwe mensen en nieuw binnen te halen expertise. De investering die dat met zich mee zou brengen stond niet in verhouding tot het aantal mensen dat we aan het werk zouden kunnen zetten.’

Partner in specifieke werkstromen
En zo gingen de plannen voor een WMO-vestiging nieuwe stijl de prullenbak in. De intensieve kennismakingsperiode was echter niet voor niets geweest en leidde voor Kersten tot waardevolle detacheringen. Dit waren de mensen die wel weer goed pasten bij specifieke werkzaamheden die binnen Kersten moesten worden verricht. De laatste Westrommer uit die tijd gaat binnenkort met pensioen. ‘Die periode leerde ons dat Westrom een waardevolle partner voor ons kon zijn binnen bepaalde werksoorten,’ vervolgt Mieke. ‘Als depothouder is hergebruik voor Kersten een belangrijke pijler. Dat brengt specifieke werkzaamheden met zich mee die uitstekend passen bij Westrom, zoals het repareren van banden en wielen, het opknappen van beensteunen en het demonteren en reinigen van onderdelen van rolstoelen vanuit de afkeurstroom.’ Maud vult aan: ‘Wat past er binnen Westrom, wat heeft Kersten nodig en hoe kunnen we dat goed samenbrengen? We zijn opnieuw met elkaar om tafel gegaan en hebben elkaars kwaliteiten weten te verbinden.’

Logistieke trein van wielen en banden
‘In die tijd zijn we intensief gestart met het repareren van wielen en banden. Die kwamen in groten getale bij ons binnen,’ zegt Maud. En nog steeds is Westrom een belangrijke schakel als het gaat om Kerstens banden- en wielenstroom. We doen de banden voor heel Nederland!’ Mieke: ‘Als Westrom geen banden zou repareren zouden onze monteurs zelf dat werk moeten doen. Door dit deel uit te besteden aan Westrom, kunnen we onze rolstoelen sneller uitleveren. Daarnaast leggen we op deze manier een deel van de arbeid neer bij een doelgroep mensen bij wie dit soort werk heel goed past. Kwaliteit staat daarin voorop, want kwalitatieve en betrouwbare hulpmiddelen voor elke eindgebruiker is de basis. Als de samenwerking goed is, is het vertrouwen er ook dat al die losse onderdelen die door Westrom gerepareerd worden en bij ons retour komen niet meer gecontroleerd hoeven te worden. En dat gaat heel erg goed. Natuurlijk is het wel nodig dat we hierin goed blijven afstemmen om de kwaliteitsnormen hoog te houden. We investeren continu in ons partnership. Niet waar, Maud?’

De ‘Kerstenstraat’
‘Dat klopt helemaal. Maar Mieke, specialist hergebruik Lei Geelen van Kersten en ik kunnen met elkaar afspraken maken; de afstemming op de werkvloer is uiteindelijk het allerbelangrijkste. De mensen in de ‘Kerstenstraat’ werken nagenoeg allemaal exclusief voor Kersten. Zij zijn de verbindende schakel tussen Westrom en Kersten, waarbij een belangrijke rol voor alle begeleiders is weggelegd. Het is onze taak om deze mensen te ontwikkelen binnen hun kunnen, dat is onze ‘why’. Al het werk dat we intern doen is idealiter een voorportaal voor uitstroom naar een externe werkgever. Tegelijkertijd zijn de opdrachten bij ons leidend. Daar moet je op sturen: het werk dat binnenkomt moet gedaan worden, binnen een bepaalde termijn en conform de kwaliteitsafspraken.’

Westrom-2

De transitie naar massieve banden
Maud is trots op het transitieproject van rolstoelluchtbanden naar massieve banden. Medio 2019 startte Kersten hier samen met Westrom mee, in opdracht van het zorgkantoor. ‘Deze transitie zou leiden tot minder lekke banden, en dus tot minder CO2-uitstoot, minder reparaties en minder monteurs die de weg op moesten,’ legt Mieke uit. ‘Alle luchtbanden gingen eraf en kwamen bij ons terecht,’ vervolgt Maud. ‘Met behulp van een speciale bandenmachine en onze mankracht werd de klus geklaard. En natuurlijk ging daar de nodige voorbereiding aan vooraf. De belasting voor de handen van onze mensen bleek namelijk te groot. Daarop heeft Kersten in samenspraak met de leverancier en de technische dienst van Westrom een speciale hefboom op de bandenmachine laten maken, zodat het wel weer mogelijk was. Ik denk dat dit een mooi voorbeeld is van hoe we samenwerken: gezamenlijk nadenken hoe we de doelgroep waar wij mee te maken hebben het werk kunnen laten doen dat Kersten van ons vraagt. We wisten dat het uitvoeren van deze klus uiteindelijk in minder werk zou resulteren; de uitval vanwege een lekke band wordt immers steeds minder. De verduurzaming van de markt conflicteert soms met de menselijke stroom, en daar moet je met elkaar een balans in zien te vinden. Soms kom je dus ook tot de conclusie dat bepaalde werkzaamheden minder goed passen. Dat kan best een domper zijn, maar het is een beetje inherent aan deze branche.’

Westrom als partner én first supplier
Als Kersten werk heeft dat past bij een participatiebedrijf, kloppen ze als eerste bij Westrom aan. ‘Als wij onze partners rondleidingen geven, gaan we vaak ook langs Westrom. Westrom is binnen de zorgkantorenstroom onderdeel van ons basisproces en dat willen we graag laten zien. Zo hebben we zelfs een keer het ministerie van VWS meegenomen. Zij waren toen dusdanig onder de indruk dat ze zich afvroegen waarom we nog niet aangesloten waren bij de Green Deal. Dat heeft erin geresulteerd dat Kersten als eerste partij binnen de branche de Green Deal ondertekende, in juni 2020.’ Maud vervolgt: ‘Als Kersten hier met bezoekers komt, houdt dat ons ook scherp. We hebben geen Green Deal getekend, zover zijn we nog niet, maar het zet je wel aan het denken. We leren van elkaar, en hebben over en weer profijt van de samenwerking. Zo stoten we minder Co2 uit dankzij het werk dat we voor Kersten uitvoeren. En het feit dat een kwetsbare doelgroep structuur krijgt door een vastomlijnd pakket van werkzaamheden aan sociale producten, maakt het plaatje compleet. Ja, het haakt allemaal mooi in elkaar.’

Een wederzijdse gunfactor
Dankzij Westrom is Kersten founder en partner van Konnekt’os geworden: een platform en ontmoetingspunt voor organisaties die nadenken over en stappen zetten op het gebied van sociaal ondernemen. ‘De directeur van Westrom heeft ons destijds daarvoor benaderd,’ aldus Mieke. ‘Een mooie plek waar vanuit wij andere werkgevers kunnen motiveren en inspireren. We hebben bovendien de MVO-prijs van Konnekt’os gewonnen, in 2019. Westrom heeft ons voorgedragen en op de achtergrond een motivatie ingediend. Dat vind ik sprekend voor ons partnership: we gunnen elkaar veel en werken samen toe naar een mensgerichter en duurzamer zorglandschap.’

De blik vooruit
‘Als ik mijn blik op de toekomst richt, blijft het belangrijk om te kijken wat wel en wat niet werkt,’ zegt Maud. ‘We hebben basiswerkzaamheden binnen Kersten afgesproken, maar vanuit daar kijken we verder: kunnen we uitbreiden? Is er werk dat Westrom nu niet doet maar wat we eventueel passend kunnen krijgen? En welke mensen zouden kunnen doorgroeien?’ Mieke vervolgt: ‘Wij blijven de waarde van bedrijven als Westrom zien. Dat gaat ook over een beetje omdenken: er is veel meer mogelijk dan je denkt. Dat geldt voor de levensduur van een rolstoel, alsook voor hoe je met mensen omgaat. En naast de sociale en inclusieve waarde is er een duidelijke economische waarde aanwezig, zeker nu we met de krapte op de arbeidsmarkt te maken hebben. All hands on deck en met de stroom mee.’

Westrom---Maud

Deel dit verhaal:

Misschien ook interessant

16 december 2021

Kersten Hulpmiddelen blijft hulpmiddelenleverancier

Burgum, 15 december 2021 – De gemeenten Aa en Hunze, Assen, Midden-Drenthe, Noordenveld en Tynaarlo hebben een nieuwe overeenkomst afgesloten met Kersten Hulpmiddelen.

LEES MEER >

8 juli 2021

Inwoners Lemmer klaar voor een mooie en mobiele zomer in eigen land!

Leeuwarden – juli 2021. Kersten Hulpmiddelen opende in juni een nieuwe uitleenlocatie bij de polikliniek van Tjongerschans in Lemmer.

LEES MEER >

9 juni 2022

In gesprek met Buurtzorg

Buurtzorg is een thuiszorgorganisatie die met kleine zelfsturende teams zorg levert aan huis. Sinds 2 jaar werkt Kersten Hulpmiddelen samen met Buurtzorg, waar Atsje Bouma

LEES MEER >

Gewoon een jongen van 16

Dat social return geen ver-van-je-bed-show hoeft te zijn, lees je terug in het verhaal van Paul. Zijn verhaal zou dat van elke willekeurige jongen van 16 jaar kunnen zijn. Door een ongeluk nam Pauls leven onverwacht een andere wending en belandde hij in een rolstoel. Een ontroerend verhaal over hoe het leven ook kan lopen en volwaardig meedoen.

Deel dit verhaal:

Geschreven door: John

Datum: 13-09-2022

Dat social return geen ver-van-je-bed-show hoeft te zijn, bewijst Paul Jacobs. Zijn verhaal zou dat van een willekeurige jongen van 16 jaar kunnen zijn en laat zien dat social return een breed begrip is. Door een ongeluk nam Pauls leven onverwacht een andere wending en zit hij in een rolstoel. Sinds 2014 werkt hij bij Kersten. Een gesprek over zijn ervaringen binnen én buiten Kersten, en wat het voor zijn supervisor Joyce betekent om Paul in haar team te hebben.

‘Ik was bezig met motorvoertuigentechniek en volgde de opleiding tot automonteur,’ vertelt Paul. ‘Ik was net een paar maanden 16. ‘s Morgens haalde ik met mijn brommer een vriend op om naar school te gaan. Bart zat achterop. We zijn toen op een voorrangskruising aangereden. We droegen allebei een helm , maar ik heb het geluk gehad dat ik in een sloot terechtkwam, in tegenstelling tot Bart. Hij kwam met zijn hoofd op de weg terecht en is overleden. Dat is nu 18 jaar geleden.’

Een intensief revalidatietraject
‘Ik ben acht dagen in coma gehouden en heb 2,5 week in het Radboud ziekenhuis gelegen. Toen ben ik naar een revalidatiekliniek gegaan, waar ik drie maanden ben gebleven. Volgens mijn artsen zou dat een half jaar zijn, maar ik was met 3,5 maand thuis. Ik heb wel nog een tijdje in dagbehandeling gezeten. In die tijd ging ik twee dagen naar Nijmegen en twee dagen naar school om mijn opleiding af te maken. Sindsdien ben ik aangewezen op een rolstoel.’

Werken in de hulpmiddelenzorg
‘Nadat ik mijn opleiding had afgerond en praktijkexamen had gedaan, ben ik via via bij een locatie van Dichterbij begonnen. Het was mijn oom die me erop attendeerde om een overstap naar de hulpmiddelenzorg te maken. Ik wist niet of het iets voor mij was, maar het beviel goed. Bij Dichterbij werkte ik zowel als binnen- en buitenmonteur. Dit werd later een vestiging van Kersten. Ik zorgde ervoor dat de klant de juiste voorzieningen kreeg maar verrichtte ook reparaties in de werkplaats. Van daaruit heb ik een paar lasdiploma’s gehaald en ben ik de opleiding tot adaptatieadviseur gaan doen aan de Dutch Health Tech Academy. Ik ben liever met mijn handen bezig, maar die opleiding heeft me een stuk meer kennis en achtergrond gegeven die goed van pas komt, zoals kennis over ziektebeelden. Het is een mooie basis voor het werk dat ik nu doe, zoals het op de juiste manier instellen van een rolstoel.’

Maatwerk binnen Kersten
‘Van lassen tot stofferen en van ortheses maken tot het monteren van rolstoelen: ik heb het allemaal gedaan. Op dit moment houd ik me als monteur binnendienst op de afdeling maatwerk vooral bezig met orthesebouw. Ik ben verantwoordelijk voor de opbouw van rolstoelen waarop een orthese wordt gemaakt. Een orthese is een op maat gemaakte voorziening. Er wordt een 3D-afdruk van iemands lichaam gemaakt, die vervolgens in blokschuim wordt gemaakt. Daaromheen wordt dan een stoel gebouwd. Het is een maatwerkvoorziening voor mensen die bijvoorbeeld niet meer zelfstandig rechtop kunnen zetten. Zij worden dan ondersteund door de vorm van hun eigen lichaam. Het werk hier bevalt me goed. Ik heb een brede interesse en vind alles op het gebied van techniek interessant. Bij Kersten krijg ik de mogelijkheden om nieuwe uitdagingen aan te gaan, zo blijf ik me ontwikkelen.’

Een allround techneut met enorme drive
‘Ik denk dat Paul de meest allround techneut in ons team is,’ vertelt Joyce. ‘Hij kent de rolstoelen van binnen en buiten. Ook denk ik dat er geen stoffeerder is die zo technisch onderlegd is als hij. Ik vind het geweldig om te zien hoe Paul nieuwe dingen aanleert. Zo hebben we een naaimachine waar pedalen opzitten laten ombouwen tot een naaimachine die je met je elleboog bedient. Het heeft nogal wat voeten in de aarde om dat te leren; stofferen is al een uitdaging an sich, maar op deze manier is het nog uitdagender. Als Paul het kan leren, kan iedereen het leren. Dat is iets wat ik andere collega’s graag wil meegeven. Ik denk dat hij een voorbeeld voor anderen is. Zij kunnen zijn wil en zijn doorzettingsvermogen overnemen. Hij heeft een enorme drive. Bewonderenswaardig.’

Denken in mogelijkheden
‘Paul heeft geen extra aanpassingen op de werkvloer nodig, al wordt er natuurlijk nagedacht over de omgeving en over wat medewerkers nodig hebben,’ vervolgt Joyce. ‘Toen hij wat vaker laswerk deed werd zijn tafel bijvoorbeeld op zijn hoogte gemaakt. En hij maakt gebruik van een werkrolstoel, maar dat is het dan ook. Tegen werkgevers die zich nog niet met social return bezighouden, of die overwegen om ermee te beginnen, zou ik willen zeggen: doen! Toen ik bij Kersten kwam, inmiddels al weer 12 jaar geleden, zat mijn eerste monteur ook in een rolstoel. ‘Hoe doet ‘ie dat?’ dacht ik. Ik vond, en vind, het geweldig om te zien dat er mensen zijn die gewoon doorgaan en dealen met wat ze wél nog kunnen. Die kan je vaak beter in je team hebben dan mensen die niet weten wat ze met hun leven aan willen, of die denken in beperkingen.’

Huisje boompje beestje
‘Ik werk parttime, dus thuis is er tijd om lekker te sleutelen,’ vervolgt Paul. ‘Ik heb een werkplaats waar ik wat laswerk doe, dat is een hobby van me. Ook heb ik veel vrienden die net als ik graag crossen. En ik ga op zijn tijd graag naar een feestje. Oh, en ik heb een hond Mac. Een kruising tussen een boerbul en bullmastiff, niet bepaald een kleintje. Op dit moment is er een goede balans tussen werk en privé, temeer omdat mijn vrouw Eva werkt wanneer ik vrij ben. Zo hebben we geen oppas nodig voor onze twee jongens van 5 en 7 jaar: Nino en Dani. De jongste vindt voetballen heel leuk, de oudste is meer van de motorcross. In hem zie ik een drive die ik herken van toen ik jong was en crosste.’

Pauls levensadvies
‘Door wat ik heb meegemaakt zou ik anderen willen adviseren: probeer nieuwe dingen uit en zeg niet meteen: dat lukt me niet. Mijn moeder zegt weleens tegen me dat ik op mijn 16e in één klap volwassen ben geworden. Het onbezorgde is er vanaf, je moet nu over veel meer dingen nadenken. En alles kost een stuk meer tijd: van autorijden tot boodschappen doen. Het liefste doe ik ook alles zelf, ik ben een klein beetje eigenwijs. Ik heb altijd zoiets van: ik kan het toch proberen? En mocht het dan niet gaan, dan heb ik het in ieder geval geprobeerd.’

Social return bij Kersten
‘Paul is een mooi voorbeeld van veerkracht,’ besluit Joyce. ‘Ik ben erg blij met hem in mijn team. We zien ook niet eens meer dat Paul in een rolstoel zit, hij is zoals de anderen. Kijkend naar de persoon, naar wat er nog wél kan, dat typeert social return binnen Kersten.’

Deel dit verhaal:

Herman & Jenne: een bijzonder team!

Voor Herman liep het leven net even anders. Na een zwaar ongeluk en een coma van negen weken volgde een zwaar revalidatietraject. De ouders van Herman gingen op zoek naar een nieuwe daginvulling en zo kwam hij op de bus bij Jenne terecht. Samen bedden afleveren en avonturen beleven. Ze werden een hecht team dat 15 jaar samen zou blijven.

Deel dit verhaal:

Geschreven door: John

Datum: 07-07-2022

Social return heeft vele gezichten. Een andere manier om mensen deel te laten nemen aan onze samenleving is door arbeidsmatige dagbesteding. Je verricht dan geen betaald werk, maar krijgt wel de kans om onderdeel van de werkende maatschappij te zijn en een waardevol steentje bij te dragen. Herman is voor ons een heel mooi voorbeeld. Minstens zo trots zijn we op Jenne: Hermans begeleider die hem 15 jaar onder zijn hoede heeft genomen. Een persoonlijk gesprek over Hermans ervaringen, samen met zijn trotse ouders en Jenne.

‘Jaren geleden heeft Herman een zwaar ongeluk gehad,’ vertelt zijn moeder. ‘Hij heeft negen weken in coma gelegen. Met heel veel revalidatie is hij daar gelukkig uit gekomen. Na het revalidatietraject zocht Herman naar een goede dagbesteding, want achter de tv zitten doet niemand goed. Mijn dochter kwam toen Hulpmiddelencentrum Veendam op het spoor. Uiteindelijk hebben we contact opgenomen met hun vestiging in Burgum, dat was voor ons dichterbij. Ze hadden nog nooit nagedacht over samenwerken met mensen met een beperking, maar Jenne durfde het aan en zei: ‘Ik neem hem mee, dan gaan we kijken hoe zich dat ontwikkeld.’ Dat was het begin van een samenwerking die maar liefst 15 jaar heeft geduurd. Na het faillissement van het Hulpmiddelencentrum, voordat Kersten hen overnam, heeft Herman nog een paar maanden thuis gezeten. Dan merk je weer hoe ontzettend belangrijk het is om zinvol bezig te kunnen zijn. Vanuit Burgum is hij uiteindelijk met Jenne gaan rijden voor de vestiging Leeuwarden.’

De samenwerking tussen Herman en Jenne
Jenne heeft Herman de afgelopen jaren dag in dag uit meegenomen in zijn bus. Herman was zijn bijrijder en samen leverden ze hulpmiddelen bij mensen thuis af – en haalden deze na gebruik weer op. ‘In het begin was het aftasten,’ vertelt Jenne. ‘Hoe is hij, klikt het? En gelukkig, het klikte. Herman heeft mij altijd ontzettend geholpen. Zelf heb ik rugklachten; Herman is fysiek wat sterker dan ik.’ Jenne grapt: ‘Dus dan ging ik met klant praten en Herman maar sjouwen. Ik heb me als begeleider altijd verantwoordelijk gevoeld. Zijn ouders vertrouwen hem aan mij toe. Een hooglaagbed mag niet van de trap vallen, maar Herman ook niet. Omdat Hermans oogzenuw is beschadigd heeft hij nog maar 50% zicht. Vooral diepte zien is een probleem, dus trappen en afstappen moeten we extra goed opletten. Soms hadden we ook een spoedje. Dat betekent dat Herman ook een spoedje had. Mijn dag eindigde pas als de route klaar was. De klant die dat ene hulpmiddel nodig heeft, daar doe je het immers voor. Tegelijkertijd wilde ik ervoor waken dat de dagen voor Herman niet te lang werden.’ Herman: ‘Maar met z’n tweeën een spoedje doen, gaat veel sneller dan als je alleen bent.’ Jenne, lachend: ‘Dat is zeker zo. In al die jaren heeft Herman zich trouwens nog nooit verslapen. Elke keer als ik hem thuis ophaalde stond hij er, klaar voor weer een nieuwe dag.’

Avonturen in en buiten de bus
‘We hebben heel wat meegemaakt samen,’ zegt Herman. Jenne: ‘Ja, daar kunnen we wel een boek over schrijven. Zo hadden we een keer autopech bij de Duitse grens. Het was onze allerlaatste klant van die dag, het was een uur of 6. De laadklep ging niet meer dicht en met een open klep kun je niet rijden. Uiteindelijk waren we om 10 uur thuis. Dat was een lange dag.’ ‘Oh, en weet je nog die ene keer dat ik verdwaald was in dat verzorgingstehuis? We waren bezig bij een klant en ik moest een schroevendraaier uit de bus halen. Ik was vergeten op welke etage ik moest zijn en kwam per ongeluk op de gesloten afdeling terecht. Daar kwam ik dus niet meer weg. Of nou ja, uiteindelijk wel. Ik heb Jenne gebeld en die heeft ervoor gezorgd dat de juiste lift naar de afdeling kwam waar ik zat, zodat ik weer ‘vrij’ was.’ Hermans moeder: ‘En weet je nog die ene keer met je kersttrui? Het was rond kersttijd en je had die dag een mooie kersttrui aangetrokken. Je kwam bij een collega aan die precies naar zo’n trui op zoek was.’ Lachend: ‘Herman had nog een werktrui in de bus liggen en besloot zijn kersttrui aan zijn collega te verkopen.’

Uitdagende situaties
Jenne: ‘In dit werk heb je soms ook te maken met lastige situaties. Daarom is het belangrijk dat je als chauffeur en bijrijder goed op elkaar bent ingespeeld. Voordat je het huis van iemand anders binnenstapt, wil je weten wat er zich achter de voordeur heeft afgespeeld. Bij een overlijdensgeval is het zaak om geruisloos een bed uit de kamer te halen en geruisloos weer naar buiten te gaan. Ik herinner me een keer een geval in Urk. Een klant wilde met spoed een hooglaagbed kwijt in verband met overlijden. We wisten totdat we daar aankwamen niet dat het om een kind van een jaar of 5 ging. Dat was heftig. Daarom is de informatie rondom de reden van bezorging of het ophalen ook zo belangrijk, dan heb je het er van tevoren met elkaar over. Stel je voor dat je in een situatie als deze een opmerking als ‘Zo, dan heeft u weer ruimte in huis’ maakt. Dat zou heel pijnlijk zijn.’

Van buiten naar binnen
Omdat Jenne sinds dit jaar uit dienst is, werkt Herman nu op de vestiging zelf. Daar pakt hij onder begeleiding van zijn collega’s Sander en Danny medische hulpmiddelen of onderdelen ervan in. Ook maakt hij afleverpakketten voor de klanten in orde. Als de beste weet Herman welke folders en brieven hiervan onderdeel zijn. Hij is erg precies en nauwkeurig van aard. Daardoor is hij ook binnenskamers een waardevolle ondersteuning. ‘Al was de overgang van buiten naar binnen de eerste weken wel heel erg wennen,’ vertelt hij. ‘Je bent vrijer als je op de weg zit en je doet buiten andere indrukken op. Het is anders om tussen vier muren te werken. Fijn dat deze oplossing er nu is, maar ik mis het ook, het werken met Jenne.’

Buiten werktijd
‘Als ik niet bij Kersten werk doe ik een poging tot uitslapen en kom ik bij van wat ik die dag daarvoor heb meegemaakt. Ik ben fan van technisch Lego. Soms mist er nog een stukje. Gelukkig kun je die nu los online bestellen.’ Lachend: Mijn moeder mag in de hoek waar ik bouw ook niet stofzuigen. Het bouwen van Mammoet vrachtwagens vind ik ook leuk. En ik knap skelters op, die ik doorverkoop. Mijn vader zit op Marktplaats.’ ‘Die skelters gaan als nieuw de deur uit,’ zegt Hermans vader trots. ‘Nieuwe ketting, schilderen… Herman draait er zijn hand niet voor om. En gelukkig hebben we een grote garage, waar genoeg plek is om ze tijdelijk te stallen.’

Het belang van dagbesteding
‘Een vast ritme, maar ook samenwerken met mensen die geen beperking hebben is voor Herman essentieel. Niet alleen voor Herman zelf; ook voor de werking van zijn hersenen. De hersenen goed geactiveerd houden is voor zijn gezondheid heel belangrijk,’ aldus Hermans moeder. Zijn vader vult aan: ‘Na letsel is stilstand funest. Als er geen ontwikkeling en stimulering is gaat de hele boel achteruit. Dagbesteding is voor Herman het allerbelangrijkste.’

Kersten is dankbaar en trots om voor Herman van betekenis te kunnen zijn, en de rol van verbinder met de maatschappij te mogen vervullen. Een begeleider als Jenne is in een social return samenwerking als deze goud waard.

Deel dit verhaal:

Beste leerbedrijf sector entree

Tijdens het ambassadeursgala van SBB maakte Minister Robbert Dijkgraaf van OCW bekend wie het overall beste leerbedrijf en de beste praktijkopleider zijn voor “dit is MBO.NL”.

27 July 2024

Deel dit verhaal:

Geschreven door: Sander

Datum: 17-05-2022

Apeldoorn, 16 mei 2022 – Tijdens het ambassadeursgala in Theater Orpheus maakte Minister Robbert Dijkgraaf van OCW bekend wie het overall beste leerbedrijf en de beste praktijkopleider zijn voor dit is MBO.NL. Kersten Hulpmiddelen was al uitgeroepen tot beste leerbedrijf in de sector entree. Hiermee behoren we tot de beste negen leerbedrijven van Nederland. FC Social Work was uiteindelijk de trotse overall winnaar van 2022. Het ambassadeursgala waarbij MBO in de volle breedte werd gevierd, werd georganiseerd door Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB).

Mobiliteits- en revalidatiehulpmiddelen worden ingezet bij mensen met een fysieke beperking. Dankzij het hulpmiddel wordt hun wereld groter en de weg naar zelfstandigheid mogelijk gemaakt. Als hulpmiddelenleverancier is het niet meer dan logisch om ook zelf het goede voorbeeld te geven en dit gedachtengoed ook naar de eigen organisatie door te vertalen en samen met partners te kijken naar wat we kunnen betekenen voor mensen die een extra opstap nodig hebben. Dat begint vaak bij onderwijs en studenten de kans bieden om stage te kunnen lopen en ervaring op te doen. De kern van deze aanpak is aandacht voor mensen die vanuit hun achtergrond net wat kwetsbaarder zijn. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan statushouders of studenten uit het praktijkonderwijs die de beroepskwalificatie nog missen. Een werkervaringsplek kan dan helpen in hun leerweg en ontwikkeling vanuit de praktijk. Met deze aanpak is Kersten beloond met de titel winnaar sector entree.

Het sociale ondernemerschap zit diep verankerd in het DNA van Kersten. Al in 2005 kwam de eerste medewerker met een afstand tot de arbeidsmarkt aan boord bij Kersten. De integrale aanpak van SROI en continue blijven werken aan een inclusieve organisatie heeft de afgelopen 15 jaar steeds meer vorm gekregen en geresulteerd in PSO trede 3. De brede achtergrond qua instroom voor mensen die vanuit social return in aanmerking komen biedt enorme kansen. “Zeker in een wereld waar het vaak toch nog draait om diploma’s, kan een praktijkervaring net het verschil maken. Want mensen zijn meer dan diploma’s. Wij blijven ambassadeur voor een inclusieve samenleving. We willen niet anders“, aldus Mieke Wijnen, MVO Manager van Kersten Hulpmiddelen.

Deel dit verhaal:

De weg naar werk van Nazir

Onder sociaal ondernemerschap hoort ook mensen een extra opstap naar werk bieden. Zeker in een wereld waar het vaak toch nog draait om diploma’s, kan een praktijkwerkervaring net het verschil maken. Want mensen zijn meer dan diploma’s.

Deel dit verhaal:

Geschreven door: John

Datum: 12-05-2022

Het belang van praktijkervaring – van statushouder naar collega
Diploma’s zijn in onze werkende maatschappij de maat. Maar wat nu als je bijvoorbeeld als statushouder alles achter je hebt moeten laten, terwijl je in je eigen land een carrière had? Aan werk komen is dan een grote uitdaging, misschien niet eerlijk maar wel de dagelijkse realiteit. Daarom biedt Kersten ook werkervaringsplekken aan. Zodat we als organisatie iemand kunnen helpen én iets kunnen teruggeven aan de maatschappij. Een win win, die eigenlijk voor het oprapen ligt.

Nazirs verhaal
Zes jaar geleden vlucht Nazir van Afghanistan naar Nederland. Zijn eigen klusbedrijf liet hij noodgedwongen achter. Nadat hij Nederlands staatsburger is geworden, kruisen onze wegen elkaar via het project Opstap naar Werk*. Na deze ervaring blijft Nazir bij Kersten en inmiddels heeft hij een contract. ‘Dat ik hier kan en mag werken is voor mij een grote kans,’ vertelt hij. ‘Werken en geld sparen is belangrijk als je een nieuw leven wilt opbouwen. Ik heb twee dochtertjes. Als vader werk ik voor mezelf, maar ook voor hen. Ik gun hen een fijn leven en wil hen een goede toekomst geven.’

Werken binnen Kersten
Nazir demonteert bruikbare onderdelen van gebruikte voorzieningen en zorgt ervoor dat deze technisch in orde zijn. Ook maakt hij ze schoon. Daarnaast knapt hij hulpmiddelen op, zoals scootmobielen en rolstoelen. Hij stelt zijn begeleider Leon graag tevreden en staat bekend als leergierig. Extra aandacht besteedt hij aan de ontwikkeling van de Nederlandse taal en het aanleren van computervaardigheden en elektronicakennis. ‘De samenwerking is zeker plezierig. Nazir is erg gemotiveerd’. Ja beaamt Nazir, ik werk in een fijn team en ik vind de sfeer prettig’.

Nazir-2

Afstand tot de arbeidsmarkt: een breed begrip
Kersten maakt zich sterk voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat kunnen medewerkers zijn die speciale begeleiding nodig hebben, collega’s die middels arbeidsmatige dagbesteding hun steentje bijdragen of mensen met een bijzondere status, zoals Nazir. Voor deze laatste groep biedt Kersten werkervaringsplekken aan. Zo’n plek levert iemand naast een kans om al werkende ervaring op te doen, ook een mbo-praktijkverklaring op. Hiermee worden de kansen vergroot om jezelf op de arbeidsmarkt door te ontwikkelen en uiteraard om bij een werkgever binnen te komen.

Ontwikkelen en leren is voor iedereen
Als je mensen kunt helpen om goed te integreren of om hen een plek te laten vinden op de arbeidsmarkt, waarom zou je daar dan niet aan mee willen werken? Ontwikkelen en leren is voor iedereen en het is prachtig als je daar als organisatie actief aan bij kan dragen. Mensen die kwetsbaarder zijn een extra opstap bieden tot de arbeidsmarkt en hen zien meedoen aan de werkende maatschappij is voor ons een belangrijke drijfveer. En soms pakt het zo goed uit en is er ruimte binnen de organisatie en dan kan het zo maar zijn dat iemand in dienst komt.

Meer informatie over Opstap naar Werk en Nazir? Kijk dan hier: https://vimeo.com/607243367/6ebff7d958

Deel dit verhaal:

Het Fantastisch Utrecht Inclusief Festival

ADSU (Aan De Slag in Utrecht) is een crowdfunding gestart om het FUIF festival (Het Fantastisch Utrecht Inclusief Festival) te organiseren in de Jaarbeurs. Wie doet er nog meer mee?

27 July 2024

Deel dit verhaal:

Geschreven door: Sander

Datum: 28-04-2022

In augustus 2021 won het samenwerkingsverband ADSU (Aan de slag in Utrecht) de sleutels van de Jaarbeurs voor één dag. Deze kans werd direct gegrepen: het idee voor de FUIF – Fantastisch Utrecht Inclusief Festival was geboren. Het feest staat gepland voor 20 juni a.s. en de enthousiaste organisatoren zijn gestart met een crowdfunding. Iedere opgehaalde euro wordt gebruikt om het programma, de aankleding en het feest nog onvergetelijker te maken. Kersten Hulpmiddelen heeft gedoneerd. Wie volgt? Uiteraard zijn we tijdens het festival ook aanwezig met vrijwilligers en rolstoelen in het kader van Kersten Doet zodat ook echt iedereen kan feestvieren!

Meer informatie over de FUIF:

FUIF - ADSU

Deel dit verhaal:

Bekijk ook eens

15 juli 2024

Ons klantenportaal nu nog gebruiksvriendelijker!

Vanaf vandaag is ons verbeterde klantenportaal voor hulpmiddelen, het Kersten Portaal beschikbaar. De afgelopen maanden hebben we achter de schermen hard gewerkt aan een verbeterslag

LEES MEER >

Ruud Hulsebos, PSO coördinator bij Sunrise, Jaap Zwager, Wlz-specialist binnen Sunrise en Mieke Wijnen, Projectleider Social Return bij Kersten Hulpmiddelen

8 juli 2024

Duurzaam en Sociaal regel je samen

Een PSO trede 3 behalen én behouden is een topprestatie. Anderen inspireren om óók sociaal te ondernemen, hoort daar voor ons ook bij. En dat

LEES MEER >

Jetse in gesprek met de directeur

Toen Jetse hoorde dat dé directeur naar de barbecue zou komen, wilde hij graag op de foto. Deze foto staat inmiddels op zijn nachtkastje. Een mooi interview met Jetse over Jetse zelf. Zijn verhaal geeft een inkijkje in social return en de dagelijkse praktijk. Als kers op de taart voor Jetse mocht hij ook Bas, onze CEO zelf nog even kort interviewen.

Deel dit verhaal:

Geschreven door: John

Datum: 05-04-2022

Op een zomerdag in september is Jetse Rijper klaar voor de barbecue die Kersten elk jaar op al haar vestigingen in het land organiseert. Hij vindt het fantastisch als hij hoort dat zowel de CEO als de CFO ook van de partij zullen zijn en wil Bas Alberts die dag graag wat zeggen. Hun eerste live ontmoeting levert naast een leuk gesprek een foto van Jetse met Bas en Edgar op, die inmiddels op Jetses nachtkastje prijkt. Nu, ruim een half jaar later, is het tijd om met de grote directeur aan tafel te zitten. Ook Mieke Wijnen, projectleider social return, en Harold de Jong, begeleider van Jetse, schuiven aan. Een persoonlijk gesprek over Jetses ervaringen, speciale begeleiding en inclusiviteit op de werkvloer.

“Je hebt ons die dag allemaal geraakt”, begint Mieke. “Jij keek op tegen een directeur, terwijl dat echt niet nodig is en jij even belangrijk bent. Ik vond het mooi dat je je gewaardeerd voelde en het doet goed om te zien hoe trots je bent op het werk dat je bij ons doet. Als dit door een directeur bevestigd wordt kan ik me voorstellen dat dit extra speciaal is. “Ja, ik vond het echt heel gaaf”, vertelt Jetse. “Ook dat ik nu dit interview mag doen.”

Van misbaksels naar rolstoelen
Jetse, nu 24 jaar, komt net als veel mensen die bij Kersten werken vanuit een afstand tot de arbeidsmarkt niet uit de hulpmiddelenbranche. “Ik heb hiervoor anderhalf jaar bij Bolletje in Almelo gewerkt op de afdeling reststromen. Misbaksels en verkeerd verpakte dingen werkte ik daar weg. Toen mijn klus bij Bolletje op hield, ben ik samen met mijn sociaal detacheerder om me heen gaan kijken. We kwamen al vrij snel bij Kersten uit. Ik heb toen een rondleiding gekregen. Ook nog bij een ander bedrijf. Ik had een week de tijd om een keuze te maken. En het werd Kersten Hulpmiddelen. Kersten gaf de doorslag vanwege de persoonlijke en meer kleinschalige cultuur. 3 februari 2020 begon ik aan mijn eerste werkdag. Tot op de dag van vandaag ben ik blij met mijn beslissing. En ik vind dat wat ik nu doe veel leuker en uitdagender dan wat ik eerder deed.”

Een mooie ontwikkeling
Mieke: “Je had nog nooit een boormachine in je handen gehad, toch? Je kwam niet uit de technische hoek. Dat was best even spannend.” Jetse: “Ik heb thuis weleens wat geboord, maar inderdaad: dit werk was nieuw voor me. Als medewerker reconditionering in de reiniging houd ik me bezig met het verwerken en demonteren van onze hulpmiddelen. Ik denk dat ik daarin de afgelopen tijd veel progressie heb gemaakt. Al is er nog genoeg om te leren.” Harold vult hem aan: “Jetse heeft zich in vrij korte tijd zeer goed ontwikkeld. Hij gaat uitdagingen aan en is zelfstandig en leergierig. Hij kan meerdere dingen doen, is loyaal en altijd gemotiveerd.”

Een inkijkje in Jetses werkdag
“Ik houd me onder andere bezig met het strippen van stoelen. Dat begint bij gewone stoelen; daarna elektrische rolstoelen en andere hulpmiddelen. Ook ben ik tweede man bij REHA, de rolstoelwasstraat. Ik zorg voor de reininging voordat de hulpmiddelen in de wasstraat gaan, de voorreiniging. Daarna zet ik ze achterover om ze uit te laten lekken, waarna ze klaar zijn om in het depot te worden opgeslagen. Als collega Peter met vakantie is, of een dag vrij heeft, ben ik de aangewezen persoon om daar te staan. Ik heb echt plezier in wat ik doe. Donderdag is mijn vrije dag. Dan kan ik bijkomen, dat heb ik ook nodig. Ik werk 32 uur per week en heb sinds 1 april 2021 een vast contract voor onbepaalde tijd.”

Speciale begeleiding
Kersten maakt zich sterk voor medewerkers met een bijzondere status. Ook Jetse is bij Kersten onder speciale begeleiding binnen gekomen. Wat is belangrijk voor hem om goed te kunnen werken? “Ik ben erg gebaat bij structuur en duidelijkheid. Ook vind ik het belangrijk dat ik kan vertrouwen op de mensen om me heen. Wat ik prettig aan Harold vind, is dat hij kort op de bal speelt. Problemen probeert hij snel op te lossen en onduidelijkheid neemt hij snel weg. Iedereen heeft bovendien een duidelijke taakverdeling. Dat is heel fijn.” Mieke vult aan: “Onze begeleiders op de werkvloer, zoals jij Harold, zijn ook onze waarborg. We zijn uiteindelijk een commercieel bedrijf en willen onze klanten goed werk leveren. Begeleiders spelen daarin een belangrijke rol om het proces vloeiend te laten verlopen, want iedereen heeft een andere gebruiksaanwijzing. Harold, jij zorgt er echt voor dat Jetse krijgt wat hij nodig heeft.”

Social return en inclusiviteit: vanuit en mét het hart
Hier haakt CEO Bas Alberts, die rustig heeft zitten luisteren op in. Bas: “Jetse is een heel mooi voorbeeld van iemand die het bij ons naar zijn zin heeft. Dat vind ik mooi. Ook is het goed om te horen dat hij de structuur die hij nodig heeft daadwerkelijk krijgt. Dat is echt iets waarin we ons als bedrijf in onderscheiden. Mensen als Harold zorgen daarvoor. En je ziet dat het werkt. Fantastisch om dat terug te horen, daar ben ik trots op. Het sluit heel mooi aan bij onze maatschappelijke rol. Jetse ervaart en beleeft dagelijks zoals wij het voor ogen hebben binnen onze strategie: koploper zijn op het gebied van sociaal en inclusief ondernemen. Andere partijen roepen vaak dat ze het doen, maar ik weet dat er een wereld van verschil is tussen hoe zij het doen en hoe wij het doen.”

“Wij doen wat we doen vanuit ons hart; niet vanuit een eis van opdrachtgevers,” vervolgt Bas. “Het inclusieve, menselijke en persoonlijke aspect is wie we zijn en staat los van social return invullingen waaraan je als bedrijf moet voldoen. Social return zit diep geworteld in ons DNA en vormt een integraal onderdeel van onze strategie. Ik denk ook echt dat het vanuit je hart komen, want als je alleen vanuit euro’s denkt werkt het niet. We doen met elkaar mooie dingen; om me heen zie ik veel enthousiasme en energie. Dat geldt eigenlijk voor alle vestigingen waar ik kom.” Harold: “Jullie benaderen op gelijkwaardigheid, dat is heel fijn.” Jetse klinkt instemmend: “Ik kan uit ervaring zeggen dat ik vaak te horen heb gekregen: ‘We bieden meer begeleiding, of een werkcoach.’ Maar als puntje bij paaltje kwam bleek dat in de praktijk toch anders te zijn. Het bleken beloftes die niet werden nagekomen. Kersten biedt mij wel de begeleiding die ik nodig heb.” Bas: “We zoeken de balans. We zijn een commercieel bedrijf. Soms moeten we ook besluiten dat iets niet werkt. We willen de beste opstelling neerzetten: de beste man op de beste plek. Als dat lukt, werkt het ook echt heel goed.”

Jetze stelt zijn vraag
Nu we enige tijd zitten te praten is het dan eindelijk de beurt aan Jetze. Hij pakt zijn moment en stelt zijn vraag aan de directeur. “Ben jij eigenlijk altijd zo sociaal? En je bent ook bourgondisch, toch?” Bas begint te lachen en geeft toe dat hij zeker van lekker eten houdt. “Maar om op dat sociale terug te komen Jetze, ja dat klopt. Ik ben oprecht geïnteresseerd in alle medewerkers. Een tik van me is dat ik veel onthoud en veel details weet. Dat kost me geen energie, integendeel. Ik vind het leuk als ik van mensen hoor hoe het gaat. Ondanks dat ik niet vaak naar de vestigingen kom, probeer ik op de momenten dat ik er wel ben wel die verbinding te maken.”

Toekomstdromen
“Jetse, wat zou je in de toekomst graag willen bereiken?” vraagt Mieke zich af. “Bas van de troon stoten en ooit een keertje CEO worden.” Bas, lachend: “Laten we afspreken dat je een keer met me meegaat. Je hebt donderdag toch altijd vrij hoor ik net, dus dat kan makkelijk. Dan mag je een dagje op mijn stoel zitten. Letterlijk en figuurlijk.” De afspraak staat bij deze, maar eerst is er nog de verhuizing naar het nieuwe pand van onze vestiging in Almelo. “En zelf ga ik ook verhuizen,” zegt Jetse. “Ik ga op mezelf wonen, het huurcontract is bijna getekend. Mijn team heeft al aangeboden dat ze er voor me zullen zijn als ik hulp nodig heb. Dat zeggen ze niet alleen, maar dat zullen ze als het nodig is ook echt doen!”

Deel dit verhaal: